SAÇ KOPARTMA HASTALIĞI (TRİKOTİLOMANİ) NEDENLERİ ÇÖZÜM YOLLARI

SAÇ KOPARTMA HASTALIĞI (TRİKOTİLOMANİ) NEDENLERİ ÇÖZÜM YOLLARI

SAÇ KOPARTMA HASTALIĞI (TRİKOTİLOMANİ) NEDENLERİ ÇÖZÜM YOLLARI

Saç Koparma Hastalığı (Trikotilomani) Nedir?

Saç kopartma hastalığı veya bilimsel adıyla trikotilomani kişinin tekrar eden biçimde saçlarını, kaşlarını veya vücudunda kıl bulunan herhangi bir bölgesinden dürtüsel olarak kıl koparması durumudur. Kişi bu eylemi dürtüsel olarak gerçekleştirmekle beraber herhangi bir acı hissetmemektedir. Koparılan bölgelerin zamanla kelleşmesiyle kişinin sosyal hayatı işlevsizleşe bilmekte ve kişi bu durumu gizlemek için peruk gibi farklı yöntemlere başvurabilmektedir. Trikotilimani’nin başlıca semptomları aşağıdaki gibidir:

• Tekrarlayan biçimde saç, kaş, kirpik veya vücudun herhangi bir bölgesinden kıl kopartma

• Saç kopartma dürtüsünün önlemekte güçlük çekmek ve gerginlik

• Kıl koparılan bölgede seyrelme

• Koparma davranışından sonra rahatlama ve haz duyma

• Koparılan kılı ısırma, çiğneme veya yeme

• Koparılan kılla oynama veya yüze, dudaklara sürme

• Kıl kopartma davranışı nedeniyle sosyal ortamlarda ciddi düzeyde stres yaşama

Trikotilomani bozukluğundan muzdarip kişilerin büyük bir çoğunlu deri yolma, tırnak yeme veya dudak ısırma davranışlarındada bulunabilmektedir. Oyuncalardan, evcil hayvanlardan veya kıyafetlerden tüy kopartma davranışınada belirtiler arasında bulunmaktadır.

Saç Koparma Hastalığı (Trikotilomani) Nedenleri Nelerdir?

Saç kopartma davranışının henüz kesin bir nedeni bulunamamıştır fakat yapılan bazı araştırmalar saç kopartma davranışında bulunan kişilerin olumsuz duygularını düzenlemekte güçlük çektiği ileri sürülmektedir. Diğer yandan ailede saç kopartma öyküsü görülen kişilerde saç kopartma bozukluğu görülme olasılığı yüksek bulunmuştur. Saç kopartma davranışı sıklıkla anksiyete ve depresyonla bir arada gözükmekle beraber diğer ruhsal bozukluklarlada görülebilmektedir.

Saç Koparma Hastalığı (Trikotilomani) Tedavisi Nasıldır?

Saç kopartma davranışının tedavisinde davranışçı terapi yöntemleri kullanılabilmektedir. Davranışçı terapide ‘ Alışkanlığı geri çevirme’ yöntemi etkili bir yöntem olarak kullanılmaktadır.

Alışkanlığı geri çevirme yöntemi üç aşamadan oluşmaktadır. İlk aşamada danışana psiko-eğitim verilmektedir. İkinci aşamasında danışan ile iş birliği yapılarak tetikleyici uyaranlar tespit edilir. Ardından olumsuz duyguların düzenlenme ve bilişsel çarpıtmalar üzerinde durulur. Üçüncü ve son aşamada davranışı söndürmek amacıyla işlevsel yöntemler geliştirilmeye çalışılmaktadır